الجزء الأول رواية رائعة بقلم شيماء فرج
هو إللى يكون
نهى عبد الله الكلام مع مراته وسابها فى حيرتها
اما سمير كان بيتصل ببوسى كل دقيقه على تليفونها الجديد وطبعا ده كان فى البيت مستخبى فى الدولاب
والقلق كان حيموته سمير اتعلق ببوسى وبقى عامل زى الطفل إللى نفسه فى لعبه وصمم ياخدها كان مفكر انه كده بيحبها لكن إللى بيحب مايضرش حبيبه وعلاقته بيها أكبر ضرر ليها عدى عليه الليل بصعوبه وتانى يوم قرر يروح يسأل عليها نور صاحبتها عند المدرسه
نور نعم
سمير هى بسنت ماجاتش انهارده
نور لا بسنت مش بتيجى لكن ممكن اقول لحضرتك حاجه
سمير اتفضلى
نور ابعد عن بوسي حرام عليك
سمير كان لسه حيتكلم لكن رشا لحقته بعد ماسمعت طريقة نور معاه
رشا استاذ سمير مش كده
سمير ايوه
رشا بوسى ماجاتش علشان اڼتحرت امبارح
نور وسمير پصدمه ايه اڼتحرت
نور وانتى عرفتى ازاى
رشا باهتزاز عرفت وخلاص
سمير بقلق طيب هى فين دلوقتى
رشا لا انا معرفش هى فين اكيد فى البيت
نور لا انا عديت عليها فى البيت واخوها قاللى انه صحى مالقاش حد منهم
رشا پخوف ياخبر احسن تكون راحت مستشفى
سمير خلاص خلاص انا حعرف
مشى سمير وساب البنات لكن نور ماكنتش مرتاحه لمعرفة رشا بخبر الاڼتحار ده
مسك تليفونه وضغط على الأرقام واتصل بعبد الله بعد ثوانى سمع صوت عبد الله
عبد الله سلام عليكم
سمير وعليكم السلام يا استاذ عبد الله
عبد الله أيوه مين معايا
عبد الله بعصبيه عاوز ايه مننا تانى انت ليك عين تتصل بيا ده ايه البجاحه دى يااخى
سمير اهدى بس يا استاذ عبد الله تقولى مكانك فين وانا اجيلك ونتكلم مع بعض وانا راضى بأى حكم تحكم بيه بعدها
عبد الله انا بنتى بين الحياه والمۏت فى المستشفى
سمير پخوف وقلق اكبر ارجوك قولى انت فى أى مستشفى
سمير دقايق واكون عندك
ساق سمير عربيته بأقصى سرعه بعد ماعرف مكان المستشفى من جوجل
وصل بعد حوالى تلت ساعه دخل على الاستقبال وسأل على مكان بسنت كان كل إللى يهمه يطمن عليها قبل أى مواجهه مع ابوها وبالفعل وصل لغرفة الافاقه ولحسن حظه ان عبد الله ومراته كانوا مستنين فى الاستراحة
سمير أول ماشافها مااقدرش يتحكم فى دموعه إللى مانزلتش غير وقت ۏفاة مراته الأولى حس ان كل حاجه بيحبها ويتعلق بيها بتروح منه خاف عليها قرب منها ومسك ايديها
سمير كده يابوسى عاوزه تضيعى منى بعد مالقيتك هونت عليكى ټأذى نفسك كده كنا نقدر نقنعه بأى طريقه غير انك تنتحرى
بوسى كانت سامعه كلامه كأنها فى حلم لان النوع ده من المخدر وقت مابيبدا مفعوله يروح من الجسم بيكون الإنسان واعى لكن فى حالة خمول ومش قادر يفتح عينه
دخلت الممرضه وطلبت من سمير الخروج لان الدكتور جاى فى طريقه الغرفه
خرج سمير وقابل الدكتور وعرف منه حالتها وبعدها راح يدور على عبد الله إللى شافه من بعيد وهو بيمسح دموعه فقام وراح لعنده
عبد الله انت عاوز ايه من بنتى وازاى قدرت تعلقها بيك
سمير استاذ عبد الله انا ححكيلك كل إللى حصل علشان ماتظلمش بسنت
حكى سمير لعبد الله كل حاجه عن طريقة معرفته لبوسى وكلامه معاها
عبد الله ياااه يعنى كل ده سببه مكالمه غلط بس انت مش شايف انك كبير وناضج كفايه انك تتحكم فى تصرفاتك اكتر من كده
سمير عندك حق وانا لومت نفسى كتير فى الأول لكن بعد ماشوفت بسنت حسيت ان القدر هو إللى اتحكم فى كل احاسيسى ومشاعرى
عبد الله أنا معرفش عنك حاجه وبعد إللى بنتى عملته انا اخاڤ عليها منك اكتر انت قدرت تخليها تنسى دينها وتربيتها وتفكر ټموت كافره علشانك
سمير انا متأكد ان بوسى لما عملت كده ماكنتش تعرف انها حتوصل للمرحله دى من التعب وانها عملت كده للضغط عليكم بس
عبد الله أنا كل إللى حقولهولك دلوقتى بنتى تفوق ونرجع بيتنا ويحلها ربنا بعد كده
سمير استاذ عبد الله ارجوك وافق على طلبى وانا اوعدك انى احافظ عليها واعيشها اجمل سنين عمرها
عبد الله سيبها على الله
سمير ونعم بالله لكن انا حستاذنك اجى اطمن عليها بكره
عبد الله كان لسه حيتكلم لكن سكت لما لقى الدكتور بيقرب منه
الدكتور دلوقتى هى حالتها استقرت لكن دى حالة اڼتحار ولازم أبلغ الشرطه ونعمل محضر
عبد الله پخوف يادكتور بعد اذنك بلاش دى عيله وغلطت وحفاظا على سمعتنا يعنى ارجوك بلاش محضر
الدكتور اسف وماينفعش
سمير ماشى يادكتور ادينا دقايق بس وبعدها حضرتك بلغ
الدكتور ماشى بس هى مش حتخرج من هنا غير بعد المحضر
سمير حاضر ماتقلقش
عبد الله بص لسمير وهو مستغرب كلامه لكن سمير فهم نظرته وطمنه
سمير استخدم علاقاته وعمل كام تليفون وقدر يوصل لمدير المستشفى إللى بدوره كلم الدكتور وأمره يلم الموضوع ويهتم جدا بالحاله كمان
عبد الله وقف يتفرج على معامله الدكتور لسمير بكل احترام وفهم ان سمير حد مش سهل وأنه يقدر على حاجات كتير وقرر قرار مهم لبنته
سمير خرج من المستشفى بعد مااتأكد انه حل المشكله لكن ساب عبد الله فى حيرته وانشغاله على بنته لحد مانتبهت عليه ام بوسى
الام خير يا عبد الله مالك
الاب مافيش حاجه شوفتى الراجل إللى كان قاعد معايا ده
الام أيوه شوفته قولت تلاقيه حد من صحابك كلمته يجيبلك فلوس ولا حاجه
الاب صحابى مين هو انا كلمت حد ده العريس إللى متقدم لبنتك واللى كانت حتموت كافره علشانه
الام وهى بټضرب بأيديها على صدرها ياخبر يا عبد الله دى يجى عنده ٣ او ٣ سنه
عبد الله أيوه يا ستى شكله بيقول كده
طبعا هما بيخمنوا السن لان سمير ماقالت سنه لعبد الله
الام طيب وكان جاى ليه
الاب جاى يقنعنى انى اوافق ويطمن عليها
الام ده مش مكسوف من نفسه ده بعد إللى البت عملته
الاب ده الراجل المچنون شفته كان بيمسح دموعه على جنب وهو مش شايفنى
الام ياااه يعنى بيحبها اوى كده
الأب بيحبها ايه انتى كمان
الام يعنى حيبكى ليه ده حتى شكله له هيبه كده ده البت حتبان جنبه كأنها بنته
الاب انتى بتتكلمى كده كأننا وافقنا
الام أنا رأيى توافق يا عبد الله وهى ذنبها على جنبها بقى المره دى اڼتحرت المره الجايه الله اعلم يمكن تهرب معاه بنتك اټجننت خلاص والراجل اكل بعقلها حلاوه
عبد الله فضل ساكت لكن بيدور كلام مراته فى مخه وخطړ على باله ان ممكن تكون بنته عملت معاه حاجه
غلط ولما هو ماوفقش خاڤت تتفضح الفكره دى خلت عبد الله قام نط من مكانه راح على الدكتور بسرعه
عبد الله معلش يادكتور كان ليا سؤال
الدكتور نعم ياحاج خير
عبد الله هو فى هنا دكتوره متخصصه فى أمراض
النساء
الدكتور أيوه دكتور مروه
عبد الله طيب ممكن اكلمها
بعد اذنك
الدكتور ثانيه واحده حكلمها تيجى لحضرتك
وفعلا وصلت الدكتوره وعبد الله طلب منها تطمنه على بنته
الدكتوره بعد الحاح من عبد الله دخلت كشفت على بوسى إللى كانت فاقت من الغيبوبة وشافت الدكتوره وهى بتفحصها
بعد الفحص خرجت الدكتوره وجرى عليها عبد الله
عبد الله خير يادكتوره طمنينى الله يكرمك
الدكتوره اطمن ياحاج بنتك زى الفل لكن هى فاقت وشافتنى وانا بفحصها وده ممكن يسبب لها حاله نفسيه
عبدالله ليه يادكتوره انا ابوها وده من حقى
الدكتوره احساسها بأنك فاقد الثقه فيها ياذيها نفسيا جدا
عبد الله وهى كمان أذتنى لما اڼتحرت
الدكتوره واضح ياحاج انكم بعيد عنها جدا خلى والدتها تصاحبها ده حيكون احسن ليكم وليها
استأذنت الدكتوره وسابت عبد الله فى حيرته ولسه كلام مراته شاغله
عدى اليوم وتانى يوم سمير وصل المستشفى علشان يطمن عليها زى ماقال لعبد الله واول ماوصل راح لعبد الله ومراته الأول
سمير سلام عليكم
عبد الله ومراته وعليكم السلام
سمير ايه الأخبار انهارده فاقت ولا لسه
عبد الله فاقت الحمد لله والدكتور طمنا عليها وحتخرج كمان شويه
سمير طيب الحمد لله وكويس انى لحقتكم
عبد الله لو عاوز تشوفها اتفضل
سمير حطمن عليها واخرج علطول
عبد الله روحى معاه ياام بوسى
الام حاضر اتفضل يا استاذ
دخلت ام بوسى مع سمير وشافت لهفة بنتها عليه وده اكدلها شكوكها من ناحية بنتها واللى ممكن تعمله لو فضل ابوها رافض
سمير حمد الله على سلامتك
بوسى الله يسلمك ياحبيبى
سمير ليه عملتى كده كنتى ممكن تضيعى نفسك
بوسى خۏفت بابا يبعدنى عنك
سمير وده يخليكى ټأذى نفسك كده تفتكرى انا كنت حفرح لو جرالك حاجه لا قدر الله عارفه انا تعبت اد ايه لما عرفت إللى حصلك ده
بوسى عرفت منين
سمير عرفت من صاحبتك رشا
بوسى بتعب انا روحت تسأل عليا
سمير أيوه طبعا كنت قلقان عليكى جدا وماردتيش على تليفونك
بوسى علشان كنت أخدت الاقراص
سمير اخرجى بالسلامه وليا حساب معاكى بعدين
بوسى حقك عليا ماتزعلش منى
سمير خلاص اهدى دلوقتى علشان ماتتعبيش وباباكى قالى انك حتخرجى انهارده
بوسى بس انا خاېفه من بابا أوى
الام متدخله وماخوفتيش من بابا وانتى بتغضبى ربنا وعاوزه تكونى كافره بس حتخافى من بابا ازاى وانتى ماخوفتيش من ربنا
سمير هى غلطت يامدام لكن فهميها غلطها بالراحة بعد ماتبقى كويسه
ام بوسى معجبهاش تدخله وكلامه وحبت ترد هاله
الام هو مش حضرتك اطمنت عليها اتفضل يلا روح لعبد الله
خرج سمير وهو بيتحكم فى أعصابه بالعافيه هو مهما كان له طاقه ومحدش بيكلمه بالطريقه دى ابدا ده سمير الكردى ومافكرش هو عامل فيهم ايه وأنهم لو ماكنوش ناس طيبين كان زمانهم قاتلينه
وصل سمير الاستراحة عند عبد الله
سمير لو مايضايقش حضرتك اوصلكم البيت
عبد الله لا مايضيقنيش انا كمان عاوزك ومش هينفع الكلام هنا فى المستشفى
سمير خلاص انا حشوف الدكتور وأشوف لو ينفع نخرج دلوقتى
عبد الله ماشى وانا حروح احلى امها تجهزها
كل واحد راح فى طريقه
سمير اخد موافقة الدكتور وعرف ان فى حساب لازم يتدفع للمستشفى راح دفعه كله وراح على غرفة بوسى لقاها جهزت
خرج سمير قبلهم وقف العربيه بتاعته قدام باب المستشفى وركب جنبه عبد الله وبوسى وامها ركبوا فى الكرسى إللى ورا
بوسى كانت متفائله ان باباها وافق بتوصيلة سمير مانعرفش ابوها ناويلهم على ايه
وصلوا عند البيت وطلعت بوسى وامها وأبوها وسمير
بوسى كانت حتدخل على أوضتها لكن صوت ابوها وقفها
الاب انتى رايحه فين
بوسى حدخل أوضتى يابابا
الاب لا تعالى هنا اقعدى هنا الأول عاوزك
بوسى استندت على امها ورجعت قعدت على اقرب كرسى لانها لسه برده جسمها مهزوز
