روايه اليتيمه والۏحش نورهان اشرف كامله حتي الفصل الأخير

لازمه
خرج عمار من غرفه المكتب وهو يشعر پغضب كبير وعقد العزام على ان يقبل نجمه ويقول لها كل شيء
ام فى جناح هند كنت تجلس وهى تحمل ذلك الصغير بين يدها
دخلت لها حور بهدوء وقالتانتى بقا مرات بابا
حركت هند راسها وقالتاه انا يا روحى وانتى اسمك اى بقا
حور بطفولهحور هو انا ممكن اشيله
هند بحب طبعا يا روحى
جلست حور على الفراش وحملت زين بين يدها وقالت لهندهو انتى امته هتضربنى

هند بستغراب اضربك ليه بس انتى شكلك كيوت خالص
حور انا لما قولت لصحابي ان بابا اتجوز كلهم قالوا انهم شافوا افلام مرات الاب بټضرب العيال الصغيرة
هند بضحكههههه يعنى انتى عاوزنى اضربك ولا عاوزنى اعمل اى
حور بطفولهلا انا مش عاوزكى تضربينى بس انا عاوزه اعرف هتضربنى امته
هند بصي يا قلبي اى رايك نكون اصدقاء مش كدا هيبقا احلى وبكده مش هضربك خالص
حور بهدوء اممم افكر
كان يجلس عمار في سيارته امام الجامعه ينتظر خروج نجمه
كنت تخرج نجمه مع مجموعة من أصدقائه
سالى بت يا نجمه مش ده ابن خالتك
نظرات نجمه تجاه سياره عمار واكملت طريقه وقالت لسالىاعملى نفسك مش شايفه
سالى بسخريةبس الظاهر هو مش عامل كدا
كدت ان ترد عليها نجمه ولكن قطعها يد عمار 
نجمه بجديهخير يا عمار فى حاجه
عماربعد اذنك يا نجمه انا عاوز اتكلم معاكى شويه لوحدنا
نجمه بضيقانا اسفه والله يا عمار انا مش فاضيه وبعد اذنك سيب ايدى بقا بلاش تعمل ڤضيحه فى الجامعة
عمار بسخريه هو انت لسه شفت فضايح انا عندي استعداد اعمل ڤضيحه بجد لو ما جيتيش معايا دلوقتي فاهمه ولا لا
نجمه بسخريه لا انا مش جايه معاك يا عمار و ورينى انت بقا هتعمل اى
عمار پغضبانتى الى طلبتى يا نجمه
قال كدا وحمل نجمه على كتفه
نجمه پغضب نزلنى يا حيوان بدل اقسم بالله الم عليك الناس
عمار بسخرية اعلى ما فى خيلك اعمليا يا بنت مختار مش هو عاوز يجوزك يبقا يورني هيعملها ازاى
قال كدا و وضع نجمه فى السياره وقفل السياره بحكام
نجمه پغضب انت عاوز منى اى يا عمار ابعد بقا عنى يا شيخ حرام عليك انت مش اتجوزت بعد ما عملت فيها راهب ولا انا كبير عليكى يا نجمه واللى انتى بتفكرى فيه ده غلط و انا مش بفكر فى الجواز و كل الكلام ده
عمار پغضب انتى مش فاهمه حاجه انتى بجد ظلمنى انا بحبك
نجمه بسخرية بتحبيني بتحب اى يا عمار وجاى تقولها بعد اى ده انا قولتلك بحبك و عندى استعداد اقف ادام ابويا عشان خاطرك وكل اللى انت عملته انك اتريقت عليا ولا كانى واحده هبله ادامك عشان كدا لا يا عمار انا هتجوز العريس اللى ابويه جايبه وڠصب عنك
عمار پغضبطب بصي بقا يا بنت مختار انتى مفيش حد  ولو فكرتى مجرده فكره انك تتجوزى واحد تانى  نفسي معاك.
قال كدا و وفتح العربيه وقالها يلا انزلى وحطى كلامى حلقه فى ودنك بدل ما تندمى
نزلت نجمه من العربيه وهى تنظر لذلك المچنون پصدمه
فى المساء عاد عزت من المشفي وهو يشعر بتعب غريب فى أنحاء جسده دخل
الى غرفته سمع صوت شخير عالى
عزت بسخريةاى ده شكمان نايم جنبي ولا اى
هند انتى يا هند اعدلى راسك
لم ترد عليه لا والكثر ان الصوت قد عالى اكثر
جلس عزت على الفراش و ازاح الفراش عن هند وجد فضه تنظر له پغضبانت ازاى تدخل الاوضه من غير استأذن و اى الى دخلك الاوضه اصلا
عزت بسخرية على فكره انتى فاهمه الموضوع غلط دى اوضتى انا وبعدين انتى اى اللى جابك هنا بقولك اى يا وليه انتى انا تعبان يعنى تلمى حاجتك و تطلعى برا انا عاوز انخمد ومش عاوز دوشه
فضه بسخرية لا وحيات الحاجه انت اللى هتطلع برا بقولك اى يا بتاع انت ادخل خد بيجامه وخرج انخمد فى اى مكان و سبنى انام كتك نيله قطعت الحلم
ضغط عزت على نفسه پغضب و خرج من الغرفه وهو يسب فضه دخل الى غرفه صغيرته حور لقاه هند قعده عمله تلعب معاها
حور بابي حبيبي واحشنى اوى
عزت بابتسامه وهو ينظر الى هند وانتى اكتر يا روح باب انتى بتعملى اى بقا
حور بطفوله اصل طنط هند قعدت تلعب معايا دى طيبه اوى يا دادى و جميله خالص
عزت بابتسامه مفيش اجمل منك يا حبيبت دادى يلا بقا عشان تنامى
قال كدا وحمل الصغيره و واضعها على الفراش
نظر عزت الى هند وقالاى انتى مش هتيجى تنامى ولا اى
هند بسخرية و ده ازاى يعنى انا هدخل انام فى اوضتى
عزت بضحك مش هتعرفي فى شكمان جوا صوته يقطع الخميره من البيت على راي امك
بصت ليه هند بضحك وقالتبس هتنام بادب
عزت بغمز متخفيش من اخر ضربه وانا حاسس ان
فى حاجه جوايه اتهزت
حور بستغراب مين اللي ضړبك يا دادى
عزت بحب لا ياروحى ده انا اتخبط يلا بقا يا هند
قال كدا و ترك مسافه لهند وضعت هند زين بينهم وناموا جميعا فى هدوء من يراهم يظن انهم عائلة واحده
فتحت دولت الباب وجدت عزت و هند ينامون و الاطفال بينهم قفلت الباب و دعت ربنا ان تستمر تلك السعادة الى الابد
دخلت الغرفتها محمد بجديةاى سر الابتسامه السعيده دى يا
دولت بسعادة اه لو شفت المنظر اللى انا شوفته يا محمد هتحس بسعادة زاى اللى انا حاسه بيها لا و اكتر منها كمان
محمد بستغراب و اى بقا اللى انتى شوفتى
دولت بهدوءشوفت عزت ولاول مره نايم وهو على وشه ابتسامه سعيده لا واكتر من كدا نايم و عياله بينه هو و مراته بجد انا بتمنا انا ربنا يديم عليه هو و مراته السعاده
محمد بجديةوانتى شايفه ان دى حاجة حلوه
دولت بهدوء محمد ارجوك بقا تكون إهدء من كدا كفايه ا
دولت بهدوء محمد ارجوك بقا تكون إهدء من كدا كفايه اللى عملته مع الولد هو و مراته و البنت غلبانه يبقا اى بقا مشكلتك ارجوك يا محمد بلاش عشان خاطرهم هما أو عشان خاطر العيال
محمد بجديةماشي يا دولت بس انا عاوزك تجهزى حفله لابنك عشان مراته و عاوزك تعزمى شام و شاكى
دولت بجدية ليه بس كدا يا محمد بس وبعدين انا اصلا ولا البت دى ولا امها بتنزلي من زوار
محمد بهدوء اسمعى الكلام بس يا دولت
حركت دولت دماغها وقالتاللى انت عاوزه يا محمد
فى صباح اليوم التالى كنت ماتزال هند نايمه كان ينظر لها عزت بهدوء يتامل واجهه
فتحت هند عينيها بهدوء صباح الخير
عزت بهدوء انتى عارفه انك جميله
هند بتوتربقولك اى يا عزت ابعد عنى يا خويا
عزت بسخرية تصدقى انك بنت فصيله يعنى انا اقولك انك جميله وانتى تقولى ياخويا
ازحته هند من امامه وقالت بقولك اى يا عزت انت الكلام ده تقوله ل اى حد مش ليا وبعدين العيال فين
ضغط عزت على نفسه وقالالعيال نزلوا تحت يقعدوا مع جدهم و ستهم يعنى 
هند پغضب بلا فاضيه بلا راضيه واسع كدا يلا
قالت كدا وخرجت من الاوضه
وسابت عزت ينظر لها پغضب
عزت بضيق ده انتى ست قفيله والله
نزلت هند من على الدرج لقت البيت فى ناس غريبه
دولت بجدية يلا انا عاوزه البيت يجهزا على بليل عشان الحفله
ثم نظرات الى هند وقالتو انتى جهزى نفسك عشان الحفله معموله على شرفك انتى
اليتيمه_والوحش الاخير
هند
اممم انت صاحى بدرى ليه
عزت بهدوءانا منمتش اصلا كنت عامل ابص فى واشك بفكر هو فعلا انتى موجوده ولا حلم
هند بستغراب ليه يعنى
عزت بحب انا مشفتش اجمل منك ولا احلى منك انتى احلى حاجه في كل حاجه يا هند
هند انا كدا ممكن اتعود على الدلع
عزت اتعودى الدلع اصلا معمول علشانك
ام عند عمار اخذ يخبط على شقه خالته پغضب
فتحت له نجمه الباب وهى تمسح عينيها خير عاوز اى على الصبح
يا مختار يا عم مختار يا ابو نجمه انت فين
نجمه پغضبواطى صوتك يا بتاع انت الناس نايمه
لا انا صحيت يا نجمه عاوز اى يا زفت انت
عمار وهو يجلس على الكرسي ويضع رجل على اخرهانا جاى اخطب نجمه يا عمى
مختار پغضب لا انت شكلك عبيط صح جاي الساعه سبعه الصبح عشان تخطب لا و داخل كانك جاى تقبض عليا
عمار برجاء يا عمى مش انا ابن صاحبك و كمان ابن اخت مراتك وابنك جوزنى بنتك بقا ده انا طيب واهبل
مختار پغضب اطلع برا يا بتاع انت و بليل تجيب امك عشان تخطب البومه دى انا طالع انام مش عاوز اسمع صوتك فاهم
حرك عمار راسه بفرحه حاضر يا عمى انت تامر يا قمر
قال كدا وخرج من البيت ام نجمه نظرات له پصدمه وقالتمچنون بس بحبك
بعد مرور خمس سنين كان يدخل عزت القصر يسمع صوت صړاخ هند وهى تجرى وراء ذلك الصغير فهد
هند پغضب الله يخربيت الجواز على اللى عاوز يتجوز
عزت بسخرية ليه بس يا روحى
هند پغضب طلقنى يا عزت انا عاوزه اطلق
تانى يا هند تانى
تمت